Joris Swinkels - 1 oktober 2023De Gender Paradox
We zijn allemaal in essentie een genderneutraal bewustzijn en we zijn biologisch een man of vrouw en niet beide.
Zo simpel is het. Maar niet eenvoudig om te bevatten want het is een paradox.
Laten we er even verder induiken.
We zijn niet ons lichaam.
We zijn collectief aan het evolueren naar minder identificatie met ons lichaam en meer met ons bewustzijn. We weten inmiddels dat we niet ons lichaam zijn maar een lichaam hebben. Als we een arm missen zijn ‘wij’ er nog steeds. We kunnen elk deel van ons lichaam theoretisch verwijderen en toch zijn ‘wij’ er dan nog steeds. We zijn dus niet een onderdeel van ons lichaam maar we zijn het bewustzijn dat een lichaam ervaart.
Bewustzijn ervaren
De essentie van ‘wat’ we zijn is dus de ervaring van ons bewustzijn. Daarbinnen komen gedachten, gevoelens, emoties, sensaties op welke ook weer gaan. De ervaring van een bepaalt lichaam komen op en gaan weer. Emoties komen op en gaan weer. Gedachten komen op en gaan weer.
Hoe kunnen wij iets zijn dat komt en gaat? Wij zijn dat wat blijft.
Lhbtqia+
Door de evolutie van ons bewustzijn naar haar ware essentie, de ervaring dat we bewustzijn zelf zijn en niet ons lichaam, raken veel (jonge) mensen verward. Ze voelen zich niet thuis of één met hun biologische gender. En dat klopt ook. We zijn ook niet dat gender. Eigenlijk zijn ze dus niet verward maar voelen ze veel beter wie we in essentie zijn. Lopen ze misschien wel voor in de evolutie van ons bewustzijn. Echter t.o.v. onze geconditioneerde kaders, hoe we afgelopen paar honderd jaar man en vrouw ervaren hebben, is dat mogelijk verwarrend. Zowel voor de mensen die het anders ervaren als voor de mensen die zich volledig identificeren met hoe het de afgelopen paar honderd jaar ervaren is.
In essentie zijn we allemaal het genderneutrale bewustzijn!
Het is dus een hele normale evolutionaire beweging dat mensen zich steeds minder identificeren met hun biologische gender. Voor veel mensen is dit echter niet te begrijpen omdat ze zelf volledig geïdentificeerd zijn met hun biologische lichaam en daarmee hun biologische gender.
Dit veroorzaakt dan ook weerstand en een enorme berg aan oordeel wat de mensen met een andere gender ervaring kwetst, er niet laat zijn, beperkt in hun mens ervaring. Wat vervolgens de hele beweging van bevrijding en vrijheid terecht in gang zet.
Elke poging om de mensen (die mogelijk voorop lopen) in deze evolutie te willen laten denken dat het niet kan, niet mag, niet goed is, bereikt exact het tegenovergestelde! Een identificatie met dat iedereen VRIJ is om te zijn wie je denkt en voelt dat je bent!
Erkenning
Hoe harder er geroepen wordt dat het niet goed is, kan of mag, hoe harder bewezen zal moeten worden dat het wel kan, mag en goed is.
Een onmogelijke strijd zonder winnaars.
We mogen tot inzicht komen dat we in een bewustzijn evolutie zitten die ons richting eenheid brengt waar de verschillende energien in dit universum op het hoogste en diepste niveau één zijn en niet polair of gender geidentificeerd. om te erkennen en te omarmen dat we in essentie allemaal het zelfde zijn.
Dat hetgene dat vanuit mij, jou aankijkt, het zelfde en misschien wel de zelfde is, als dat wat mij aankijkt vanuit jou.
Dat is het begin, of het einde, daar is de cirkel weer rond. Dat is waar we elkaar kunnen ontmoeten. Om van daar uit weer vorm te kiezen als persoonlijkheid als man of vrouw of beide, of anders. Weer ons ongelooflijk magische lichaam kunnen omarmen dat we in dit leven hebben mogen ontvangen, waardoor we al deze ervaringen mogen voelen en beleven. Positief en negatief. En het daarmee te beleven, of in sommige situaties het aan te laten passen naar onze ervaren identiteit.
Gender operatie verbieden?
De aanname dat je lichaam, dat niet juist voelt bij wie je bent, de oorzaak is van je ‘niet goed’ voelen is helaas slechts een aanname. Het operatief veranderen van je lichaam blijkt in de praktijk zelden tot nooit tot meer levensgeluk te lijden. Het mag dan ook met voorzichtigheid betracht worden. Maar het verbieden van het doen van aanpassingen aan je lichaam zal slechts tot het tegenovergestelde leiden.
Collectieve verantwoordelijkheid.
Zolang er nog oordeel en dogma zit op het kunnen zijn wie je wilt zijn, zal een gedeelte van onze mensheid de (onbewuste) taak en drang hebben om aan te tonen dat je wél mag zijn wie je wilt zijn, wie je bent, voelt te zijn of kan zijn. Elke onzuiverheid in het collectief creëert het oordeel en de schaduw ervan. Het is aan een beperkte groep mensen om op dit moment te laten zien dat alles mag, dat alles kan, dat je alles mag zijn. En het is aan iedereen om dit te omarmen, lief te hebben, te aanvaarden.
Het begin en het einde,
Liefde.
